Dit is een verslag van Cycle Vision 2015, het bike festival dat jaarlijks georganiseerd wordt door ligfietsvereniging NVHPV (Nederlandse Vereniging voor Human Powered Vehicles). Cycle Vision bestaat uit wedstrijden, lezingen, toertocht, markt en kamperen.
De reis
We hebben reis naar de Venray Raceway in Ysselsteyn, waar Cycle Vision gehouden wordt, heen in twee dagen gefietst in onze velomobielen (146 kilometer) en terug in één dag (137 kilometer). Op de heenweg hebben we ergens halverwege gekampeerd op een natuurkampeerterrein. Daar stonden 45 jeeps van de Britse organisatie Help 4 Heroes, die geld inzamelt voor gewonde soldaten. De deelnemers deden een 4×4 European rally langs allerlei oorlogsmonumenten. Gelukkig hadden we gereserveerd. Het is de laatste tijd druk op die natuurkampeerterreinen!
Vrijdags regende het veel maar konden we tussen twee buien door droog de tent afbreken en inpakken. Maandag lukte dat niet: het bleef regenen. Het dekzeil als tarp/voortent biedt een mooie noodoplossing: we konden maandagochtend hier onder koffie zetten en droog onbijten. Onderweg terug hadden we op een gegeven moment een hoosbui waarbij de regen zo hard terugstuiterde omhoog van het wegdek, dat mijn broek nat werd door de voetgaten van de velomobiel heen.
Na 46 kilometer werden we ingehaald door de groep uit Noord Holland tijdens een bio break. Zij waren later vertrokken en hadden er drie kwartier sneller over gedaan.
Foto’s van de heen- en terugreis:
Markt
In eerste instantie was ik blij verrast: wat is de markt groot en uitgebreid dit jaar! Je kon proefrijden op/in Challenge en Nazca-fietsen, de WAW, Flevobike e-Orca en Greenmachine. Radical Design stond er en de Ligfietsshop was aanwezig met veel vlaggetjes, Maar bij bezoek van de markt bleken er toch wat zaken te ontbreken. Bij Velomobiel.nl stond alleen een Quest om proef te rijden. Bezoekers die wilden weten of de Strada of XS voor hen geschikter is zullen naar Dronten moeten afrijden. Velomobiel.nl had wel de carrosserie van de Quattrovelo bij zich en het carrosserieloze ‘onderstel’ voor testritten. Ook was er geen mogelijkheid om een Sunrider, Mango of DF en DF XL te testen, IntercityBike, Alligt en Sinner Bikes ontbraken op de markt. Voor de het grootste deel was de markt vooral gevuld met niet-ligfietszaken met fatbikes en racefietsen, helmen en fietskleding. Wel stond de zeiltrike Whike er, maar daar mocht je niet mee testrijden. Erg jammer. Er stond weinig wind en als je remt wordt automatisch de grootschoot gevierd. Wat kan er mis gaan? En waar was Eurovelo met de Trisled Rotovelo? Volgend jaar misschien ook een ijshockeyveld aanleggen hiervoor?
Naast de markt waren bikepolovelden. Die werden goed gebruikt: zelfs ’s avonds werd er nog gespeeld. De bikepolospelers vielen op ten opzichte van het ligfietspubliek: jonger en hip(ster). Het was niet helemaal zonder gevaar om langs de velden te lopen, af en toe knalde een bal het veld uit, één trof mij op mijn dij. Dat kwam erg hard aan. Ik was even bang voor schade aan spieren en pezen. De blauwe plek is inmiddels 13,5 centimeter in doorsnede. Gelukkig is er voor de renners EHBO aanwezig en kon ik de getroffen plek bij hen koelen, anders was de blauwe plek nog veel groter geworden.
Foto’s van de markt en omgeving:
Wedstrijden
Dit jaar wilden we vooral de wedstrijden zien. Die hadden we vorig jaar niet goed meegemaakt omdat we zelf een toertocht gingen doen en lezingen bezochten die tegelijkertijd met de wedstrijden gehouden worden. De toertocht hebben we dit jaar overgeslagen: de toertocht was de heen- en terugreis. In de laatste tien minuten van de drieuursrace kwam Theo van Andel (van Velomobiel.nl) in de problemen: hij ging op de binnenste ‘vluchtstrook’ rijden, de kap werd geopend. Later bleek dat hij last had gekregen van beenkramp. Theo’s Quest bleek overigens vol te liggen met bananenschillen: zijn voedsel tijdens zo’n lange race. Hij werd derde; Daniel Fenn won de race en Bernard Böhler werd tweede. Veel velomobilisten hadden vanwege de schuine ligging van de baan verschillende voorbanden gemonteerd om dit nadeel wat te compenseren. Desondanks kreeg Marjon na zo’n twee uur racen last van haar heup. Marjon stond overigens door een fout ten onrechte niet op het podium van het eindklassement. Zij werd tweede, Eva Navratilova derde en Ellen van Vugt eerste. Er moesten dus nog even bekers geruild worden. Nog een rennersgeheimpje: na zo’n lange race gaan ze op een rijtje gehurkt achter de beschoeiing: uit het zicht van de publieke tribune.
Foto’s van de wedstrijden:
Foto’s van uitslagen:
Lezingen
Wij bezochten meerdere lezingen. Vooral de lezing van de Vlaamse Jan Goddemaer van het blog Onderweg met de Fiets was erg interessant. Het was Jan’s eerste keer dat hij een presentatie gaf maar hij is een natuurtalent. Boeiend wist hij te vertellen over waarom hij voor de e-Orca had gekozen, zijn eerdere fietsen, de aanpassingen die hij daarop gedaan had. Hij speelde goed in op vragen uit de zaal. Enige kritiekpunt op deze lezing: na de lezing wilde je zelf ook een e-Orca!
Jan Goddemaer geeft lezing over keuze voor de e-Orca
Verder bezochten we deze lezingen:
- Fietsen in de bergen. Deze lezing door een wereldfietster op een bukfiets begon met de bewering dat het niet uitmaakte: een bukfiets of een ligfiets. Later ging het er over dat het gewicht van de fiets vooral belangrijk was. Of we wisten hoe zwaar onze fietsen zijn (ja), of we wisten wat voor verzet we hebben (ja). Dat hoofd toen ik vertelde dat mijn fiets 27 kilo weegt! Toen bleek dat het toch wel uitmaakte: een lichte fiets of een velomobiel.
- ROAM (Roll Over America): een tocht door een groep velomobilisten van de west- naar de oostkust van de Verenigde Staten. Prachtige foto’s, mooi verhaal.
- We zagen een stukje van de Velotilt-lezing door Wim Schermer. We hadden vorig jaar al een lezing over de Velotilt bezocht en wilde deze dit jaar overslaan. Maar het programma bleek omgegooid en de tijden op het (de dag voor vertrek uitgeprintte) programma klopten niet meer. Deze lezing ging over verbeteringen aan de Velotilt die momenteel in ontwikkeling zijn. Deze zijn gericht op het sneller maken van de Velotilt.
- ‘De eerste keer op fietsvakantie: wat heb ik (niet) nodig’ over lichtgewicht kamperen door Willem Jongman. Erg boeiend ook al was het voor ons vooral bevestiging. De spreker wist het onderwerp aan te passen aan ligfietsers. Zijn tips bestonden onder andere uit dat een driepersoons tent een ruime tweepersoons tent is met minimaal gewichtsverschil, het gebruiken van je mat als isolatie dus dat je slaapzak op de rug geen isolatie hoeft te hebben (overigens alleen waar voor mensen die IN hun slaapzak draaien en niet MET hun slaapzak). Het verhaal is na te lezen in de pdf De eerste keer op fietsvakantie op de site van de Wereldfietser.
De vakantiefiets van Willem Jongman met volledige kampeerbagage
- ‘Wat eet je? Over duursport en voeding’ was de lezing die naar aanleiding van de ‘winegumdiscussie‘ op het programma stond. Erg interessant, eenvoudig uitgelegd. Ik weet nu dat je kan ‘uitdrogen’ door water (=hypothoon) te drinken. Beter is dus isotone sportdrank. Tot nu toe ging ik er vanuit dat als je elke 20 kilometer een bio break nodig hebt, dat je wel goed gehydrateerd zou zijn. Niet dus. Verder moet je kijken naar hoeveel koolhydragen een product bezit en hoeveel daarvan suiker is. Veel suiker: snelle energie; weinig suiker: langzame energiebron. Veel mensen eten te weinig groenten en vis. De basis is dan al niet goed. Bekijk de food pyramid for athletes (je bent volgens de definitie atleet ben je als drie keer per week 1-2 uur sport).
- Is de ligfiets geschikt als vakantiefiets? door Ronald Bouwmans. Hij had het er over dat je je gewoon moet instellen op het klimmen, het als doel zien en niet als middel om naar ‘B’ te komen, druk op de pedalen te houden tot op de top en denken: het gaat nog steeds sneller dan de fiets te voet omhoog duwen. Verder liet hij zien hoe je alles kon opbergen in de banaantassen op zijn Nazca Gaucho. Ook hier weer de tip om zoveel mogelijk gewicht te besparen. Foto’s van diverse reizen lieten zien dat Ronald daar zelf ook steeds beter in wordt: hij heeft steeds minder bagage mee.
Ronald Bouwmans heeft een handige plek voor de Camelbak
Ontmoetingen
Dave verzuchtte op een gegeven moment: “ik kom nergens met jou”. We probeerden toen al drie kwartier richting het kraampje met broodjes, ijs en patat te komen omdat we trek hadden. We waren halverwege. Maar ja, onderweg kom je ligfietsers tegen. Andere bloggers, twitteraars, redacteuren van Ligfiets.net, mensen van de organisatie, bekenden van Treffens, lezers van Kampeerwijzer die zich voorstelden, etc. etc. Dus steeds een gezellig praatje maar de maag ging steeds harder knorren.
Wat weer betreft hadden we geluk. Zaterdag was het droog en halfbewolkt: ik kon mijn bijna-lege accu weer helemaal vol opladen met het zonnepaneel. Zondags waren er af en toe buien maar de tribune is overdekt en de leeszalen ook. Op vrijdag en maandag was het nat. Op vrijdagavond zijn we eerst gaan eten met een groep in Ysselsteyn en daarna zaten we met een groepje lekker droog onder de tarp bij Theo en Marloes.
Wielercafé
We bleken op zaterdagavond kaartjes (à EUR 8,50) te hebben voor het Wielercafé. Dave en ik konden ons niet herinneren dat we die besteld hadden en dat je kaartjes nodig had maar Herbert van de organisatie was zo aardig ze te geven toen we langs het kantoor liepen. Het Wielercafé had de opzet van een praatprogramma met een interviewer en vier oud-wielrenners. Eén van de gasten was Peter Winnen, voormalig tour-deelnemer. Helaas haakte het groepje waarmee we het Wielercafé bezochten op een gegeven moment af: de interviewer Jan Peeters hoorde vooral liefst zichzelf praten en maakte flauwe grappen over doping. Ik vond het wel grappig dat Peter Winnen, die al eens was afgekapt door de voormalige microfonist bij wielerwedstrijden, op een gegeven moment de interviewer afkapte met de opmerking “je lult teveel” en zelf een goed discussiepunt inbracht. Het ging verder onder andere over de verschillen tussen vroeger en nu. Wij gingen uiteindelijk ook maar. Het Wielcafé werd slechts door een een paar mensen bezocht. Ligfiets(wedstrijdrijd)ers zijn kennelijk niet geïnteresseerd in oud-wielrenners.
Bezoekersaantallen
Mijn indruk was dat het aantal bezoekers een stuk minder was dan vorig jaar. Op de camping stonden in elk geval een stuk minder tenten. Vorig jaar kwamen wij vrijdagavond laat aan en stonden we midden op het veld, nu stonden er alleen tenten langs de randen van het veld. Deels waren er mensen ook elders gaan kamperen in verband met problemen vorig jaar. Er was toen gegierd op het veld en er waren te weinig toiletten en douches. Dat was dit jaar goed geregeld. Geen gier, genoeg toiletten en douches. Er was zelfs toiletpapier! Wel waren de toiletten vrijdagmiddag nog afgesloten toen de eerste tenten al stonden. Ook zou de boer het gras nog maaien, er was alleen een strook rondom gemaaid. Hij kwam pas ’s avonds maaien toen er al aardig wat tenten waren opgezet.
Op de racefietsstands op de markt, het bikepolo en andere fietssporten kwamen niet zoveel bezoekers af als waarschijnlijk gehoopt.
Foto’s van het kamperen op Cycle Vision:
Met een uitgedund groepje bleven we over tot maandagochtend. Degenen die niet een lange reis per fiets voor de boeg hadden vertrokken op al zondagavond. De overigen gingen vroeg naar bed (op een paar na die de plaatselijke pizzeria onveilig maakten). De weervoorspellingen gaven namelijk aan dat het om 8.00 uur zou gaan regenen. Voor die tijd wilden de achterblijvers hun tenten afbreken. Helaas regende het al om 6.00 uur toen de wekker ging en stopte het niet meer met regenen. Een natte 137 kilometer naar huis volgde.
Foto’s van het vertrek van Cycle Vision:
Conclusie
Lezingen goed, wedstrijden goed, wielcafé in deze opzet niet voor herhaling vatbaar (zet daar racers neer als Harry Lieben, Ymte Sijbrandij, Theo van Andel, Matthias König en Ellen van Vugt- laat Allert Jacobs discussiëren met Wim Schermer en Marten Drenth over fietsen ontwerpen), faciliteiten goed, het weer kon beter op heen- en terugreis maar was verder, behalve tijdens de Devil’s race, prima. Eten was slecht geregeld: door de hoge prijs en onduidelijkheid vooraf waren er maar 25 mensen die meededen aan het dinerbuffet waarbij de vegetariërs ook nog geen eiwitbronnen binnenkregen, ontbijt was ook maar een handjevol mensen. T-shirt had dit jaar een leuk ontwerp wat wel wat groter had mogen worden afgedrukt, vrachtwagens mogen volgend jaar niet meer onder de entreeboog heen, graag netten om het bikepoloveld. De bikepolo-ers mogen blijven als ze niet meer komen vragen om een testrit in ‘zo’n banaanfiets’. Meer ligfietsen op een groter testparcours. Ideeën voor volgend jaar: de bar elke avond open tot 24.00 uur, een stand waar je een meting kan laten doen van je maximale hartslag en VO2 max. Gezamenlijk ontbijten en dineren voor een schappelijke prijs en een goed vegatarisch alternatief. Een duidelijk inschrijfformulier waar je je tegelijkertijd voor alles waar je aan mee kan doen kunt opgeven. Geen veranderingen in het programma op de dag zelf. Vijf minuten na aanvang van de lezingen de deuren dicht. Laptops die op beamers aangesloten kunnen worden. En veel meer bezoekers!!!
Kampeerwijzer 
Leuk stukje, Groet Cees
Lekker verslag om te lezen heb je WEER goed gedaan
Gr.George
Belle, ik ben het volledig eens met je conclusies. Ga je deze ook nog aan de organisatie mailen?
Prima verhaal!
Mooi verslag! Kon niet gaan wegens grieperig. Ging gaan voor het probeerparcours, maar was misschien toch de moeite niet.
Hoi Belle,
Ik sluit me aan bij de bovenstaande opmerkingen, inderdaad een goed en duidelijk verhaal!
Groeten, Adri.
Echt het meest complete verslag van Cyclevision wat je maar kunt bedenken. Grote pluim!
Je geeft uitstekend aan wat Cyclevision nu eigenlijk is. Daar lijken meningen over verdeeld. Men denk makkelijk een rondje over de markt en 10 minuten een wedstrijd kijken. Is dit nu het roemruchte Cyclevision? Nee! Beslist niet!
De hele beleving krijg je niet op een presenteerblaadje van de CV-organisatie, maar is wat je er zelf van maakt.
De organisatie zorgt voor randvoorwaarde, het evenement maakt iedereen voor zichzelf.
In mijn beleving kun je dat het beste doen door zoals jij, Dave, wij nog vele andere, erheen te fietsen (geen verplichting uiteraard, maar versterkt wel de beleving) en er alle dagen door te brengen. (slechts een tip) Stel je eigen programma samen uit al het aangebodene waar je gelukkig van wordt.
Wat je concludeert aan het eind en soms tussen de regels laat doorschemeren, sta ik helemaal achter. Geen kritiek op de organisatie. Maar verbeter- en aandachtspunt als ze op deze voet door willen gaan. (ik vind het best, maar van mij hoeft het niet en mag het kleiner en minder breed van opzet)
Wij hebben ons uitstekend vermaakt, al was het het wielercafe misschien niet wat we hadden verwacht zoals je fijntjes hebt verwoord.
Mijn cent, met alle dank aan Hans van Vugt, maar na 2x Venray ben ik wel klaar met autoracebanen (behalve Zandvoort maar die heeft weer een beroerde camping) Misschien ook wel de rede van de kleine opkomst aan deelnemers…..
Mijn voorstel: liever een reizend circus van stadje naar stadje over een evt. wieler- en/of wegparcours. Hou het organisatorisch simpel en overzichtelijk. Al dan niet in een winkelcentrum of industriekwartier. Maak gebruik van sporthallen of bestaande campings als overnachtingsplek met faciliteiten. Behelpen met toilet- en douchewagens? Brrrr….!!! Niet mijn ding. Ik duik nog liever in een meer. :-D
Hoi Belle, dank voor je verslag en je foto’s. Ik kon er (alweer) niet bij zijn, maar zo proef ik er toch nog iets van. Wim en Allert laten discusseren, haha, dat heb ik wel eens meegemaakt. Moet je voorzichtig mee zijn, het is beter dat ze vriendjes blijven :-)