Dave is op zoek naar een nieuwe fiets maar wat is de ideale fiets? Dat is voor iedereen anders maar voor Dave is het een fiets waarmee je met veertig kilometer per uur door de polder kunt scheuren, makkelijk kunt optrekken, smalle bochten kunt nemen en je door een zigzaghek kunt wurmen. Waarmee je prettig over klinkers kan rijden op weg naar het werk en die minder belastend is voor de knieën. Verder moet je comfortabel 150 kilometer kunnen rijden met kampeerbagage en moet je er zonder schouderklachten te krijgen mee kunnen rijden en kunnen uitstappen. Tenslotte moet de fiets goed passen.
Dat is als je het zo op een rijtje zet best een set eisen en het is de vraag of er een fiets is die alle wensen inwilligt. Dave zoekt een fiets die lichter is of lichter trapt door elektrische ondersteuning, die wendbaarder is dan de glasvezel Quest waar hij nu in rijdt. Dan zijn er ook nog een heleboel dingen die vanzelfsprekend zijn bij de Quest die je minimaal wilt behouden of verbeteren: drie wielen zodat je niet hoeft op- en afstappen, bagageruimte, snelheid, lage zijwindgevoeligheid, bochtstabiliteit, comfort, etc.
Testritten
De komende tijd worden er dus af en toe testritten gemaakt (op een laag tempo, het is niet alsof de Quest niet meer voldoet – sterker nog: uit het vergelijk zou kunnen komen dat dit toch de beste keuze voor Dave is). De eerste testrit was met de eOrca van Flevobike, waar eerder een verslag over is verschenen. De eOrca trekt snel op door elektrische ondersteuning maar is een te zware fiets om boven de 35 kilometer per uur te rijden. Bochtgedrag voelde erg onstabiel maar dat kan ook hebben gelegen aan slechte afstelling van trapas en stoel: Dave zat te hoog in de fiets. De eOrca is mooi afgewerkt en heeft genoeg bagageruimte. De fiets van Flevobike heeft in de onderste helft een versterkte carrosserie.
Afstellen van de DF XL: Ymte bekijkt de trapasafstand
DF XL
Deze week was de DF aan de beurt. Omdat ik ook geïnteresseerd ben hoe een DF rijdt hadden we Ymte van InterCityBike gevraagd of we allebei konden testrijden. We hadden in de GPS een testroute geladen van 44 kilometer die ons door Elburg zou voeren om de fiets ook op het oude land met smalle dijkjes en klinkers te testen. Om een eerlijk vergelijk te kunnen maken hadden we alle bagage die op een normale rit in de Quest ligt, meegenomen in een rugzak (zaken als regenjas, zonnebrandmiddel, fietspomp en waterzak).
In Dronten aangekomen plenste het van de regen maar dat kon de pret niet deren. Voorlopig zaten we binnen in de ruime hal van InterCityBike om de fietsen af te stellen. Dave kon zijn lange bovenlijf niet kwijt in het DF XL test-exemplaar en mocht testrijden in Ymte’s eigen groene DF XL. Hier zit de stoel lager in gemonteerd. Mij in een gewone DF krijgen werd echter een te lang verhaal. Precies hetzelfde probleem speelde met de Quest XS, waar uiteindelijk het frame van is verzaagd en opnieuw gelast om de trapas te verlagen, cranks van 140 mm zijn geplaatst en de stoel verzaagd en anders bevestigd om deze zo laag mogelijk te krijgen. Vele uren werk. We hebben nog even gekeken naar de DF XL, hier kon ik dan wel mijn knieën in kwijt maar daar kon ik dan weer niet naar buiten kijken vanwege mijn korte bovenlijf (aardige mensen zeggen dat ik lange benen heb). Hetzelfde probleem als destijds met de Quest van Velomobiel.nl.
Geweldig bochtgevoel
Met het deksel van de ‘motorkap’ eraf heb ik even een rondje met een DF gescheurd over het industrieterrein van Dronten waar InterCityBike is gevestigd en dat voelde heel goed. Vooral het bochtgevoel vond ik geweldig: veel stabieler dan met mijn eigen Quest XS. Ik kon veel harder door de bocht zonder dat de fiets ging overhellen. Maar het was maar een kort rondje anders zou ik blauwe knieën hebben gekregen. Ook kwam mijn rechtervoet tegen de carrosserie. Grotere ingrepen zijn nodig om mij in de DF te lepelen.
Een DF (XL?) in de zaak met geopend luik geeft inkijkje naar carbon brug en cassette
Uít de DF komen is ook een ander verhaal dan uit de Quest XS. Voor mijn gevoel zit je meer opgesloten en is het lastiger om uit de fiets te komen. De truc is je op te duwen en je rug omhoog te laten schuiven via de stoelleuning. Daarom is een Ventisit-matje in de DF ook optioneel. Maar dan moet je wel je voeten op de brug kunnen zetten want ervoor schuiven ze onder je weg. Instappen gaat ook anders: zitten op de puntmuts en met gestrekte benen de fiets in. De DF is smaller dan een XS waardoor je wat meer opgesloten zit voor mijn gevoel.
Koffie drinken
Omdat ik toch nog minimaal een paar jaar wil doen met de carbon Nimbus 2000 besloten we maar dat Dave in zijn eentje een testrit moest maken. Spijt had ik dat ik niet met de velomobiel naar Dronten was gereden, dan hadden we samen kunnen fietsen. Maar even koffie drinken met Ymte en onder andere de perikelen binnen de ligfietsvereniging bespreken en zijn plannen voor een velomobielmuseumpje, was ook gezellig. Er waren op het moment dat wij langskwamen twee klanten in de zaak voor wie de DF hun eerste velomobiel is. Degene die van ver was komen fietsen ging met slaapmat en -zak overnachten in de zaak terwijl de reparatie aan zijn DF uithardde.
Als je een Volvo XC 60 hebt, past een DF ín de auto
Als Dave van een korter dan vooraf gepland rondje (op en neer naar Lelystad) terug is, heeft hij niet dezelfde indruk als ik van de snelheid en het strakker in de bocht liggen. Wellicht is zijn Quest steviger geveerd dan mijn XS. Of gedraagt de DF XL zich anders dan de DF. Hij heeft 35 gereden tegen de wind in en had niet het gevoel sneller te gaan dan met de Quest maar dit is moeilijk in te schatten. Ook in je eigen velomobiel fiets je de ene dag sneller dan de andere. De DF XL zat Dave nog niet optimaal, met name de rand in de nek, dit zou nog meer afstellen nodig hebben. Wat ook anders was, is dat de fiets was uitgerust met 155 mm cranks in plaats van de 170 waar Dave aan gewend is. We vonden beiden de DF’s heel prettig schakelen.
Indruk
Testritten zijn niet ideaal. Een testfiets zit nooit zo goed als je eigen fiets waar desnoods twee dagen aan gesleuteld is om je erin te krijgen en alles perfect af te stellen. Verder ben je vergroeid met je eigen velomobiel en moet je wennen aan andere verhoudingen en anders uitstappen, wat wellicht een andere tactiek behoeft dan met je eigen fiets. Maar dit is vooralsnog onze indruk van de geteste fietsen als je ze met elkaar probeert te vergelijken.
| Quest (XS) | eOrca | DF (XL) | |
| Optrekken1 | ☆☆ | ☆☆☆ | ☆☆☆ |
| Snelheid | ☆☆ | ☆ | ☆☆ |
| Bochtgedrag2 | ☆☆ | ☆ | ☆☆☆ |
| Wendbaarheid | ☆ | ☆☆☆ | ☆☆ |
| Bagageruimte3 | ☆☆ | ☆☆ | ☆☆ |
| Schakelen | ☆☆ | ☆☆ | ☆☆☆ |
| Zijwindgevoeligheid | ☆☆ | ? | ☆ |
| Rijcomfort4 | ☆☆☆ | ☆ | ☆☆ |
| Instapgemak | ☆☆ | ☆☆☆ | ☆ |
| Stilte carrosserie | ☆ | ☆☆ | ☆☆☆ |
| Sterkte carrosserie | ☆☆ | ☆☆☆ | ☆☆ |
| Bodemvrijheid | ☆☆ | ☆☆☆ | ☆ |
| Totaal5 | 23 | 26 | 25 |
* onder gemiddeld ** gemiddeld *** bovengemiddeld
1) Gewicht is niet opgenomen in bovenstaande tabel maar komt tot uitdrukking in ‘optrekken’. Optrekken kan ook gelezen worden als kniebelasting. Hier scoort de veel zwaardere eOrca het beste vanwege de elektrische ondersteuning. Ymte vertelde dat een DF XL wordt afgekeurd als deze meer dan 24,5 kilo weegt af fabriek. We weten niet precies wat Dave zijn glasvezel Quest weegt maar dat zal zo’n 7,5 tot 9,5 kilo meer zijn. Dus dat moet schelen voor de knieën.
2) Bochtgedrag is hoe strak je de fiets door de bocht kan sturen met hogere snelheid, wendbaarheid gaat over de draaicirkel. Dave vond het bochtgedrag van de DF niet beter dan dat van zijn stijf geveerde Quest. Maar omdat mijn XS echt overhelt in de bochten zit hier in de waardering meer mijn ervaring.
3) Volgens een tevreden rijdster kan ze meer kampeerbagage kwijt in de DF dan in de XS. Maar als we in de DF kijken zien we dat we aan de rechterkant waar de derailleur zit, niets in kunnen pakken. De ketting ligt daar open. In mijn XS gaat aan die kant een heleboel: tafel en stoel in de krochten achter de derailleur, verder dekzeil fiets, deksel schuimkap, toilettas, hoofdkussen, grondzeil tent, Crocs en afwasspullen. Wel is de ‘puntmuts’ veel toegankelijker in de DF, is er geen ‘kleerhanger’ die in de weg zit en zit er aan de rechterkant een legplank. Het gewicht van je bagage komt hierdoor aan de rechterkant hoger te liggen in de fiets. Dat lijkt ons een nadeel voor de stabiliteit. Vergeleken met de gewone Quest is de bageruimte kleiner.
4) Rijcomfort gaat over vering en ergonometrie. De stoel van de eOrca beviel minder dan die van de Quest. DF is veel smaller waardoor deze wat benauwd aanvoelt.
5) Totaal aantal sterren. Als het aantal sterren bij een bepaald punt onbekend is, wordt het gemiddelde aantal (2) geteld. Het totaal is geen eindwaardering van de velomobiel. Sommige punten wegen namelijk belangrijker dan andere. Omdat de Quest (XS) ons referentiekader is, krijgt deze vaak de score ‘gemiddeld’. Onze ervaringen zijn hier gemixt. Ik zou de XS bij ‘stilte carrosserie’ twee sterren hebben gegeven maar omdat Dave’s glasvezel Quest lawaaiiger is en hem de stilte van de DF echt opviel, is de score op dit punt gewaardeerd op onder gemiddeld.
Genoeg DF XL’en om te testen
Kampeerwijzer 
Mooi testverslag.
Ik raad jou trouwens wel stijvere veren aan voor de XS, tenminste als je iets minder comfort geen probleem vindt. Het overhellen verdwijnt daardoor bijna helemaal. Ik heb daarnaast ook nog korte veren laten monteren, daardoor is de fiets iets lager en dus nog stabieler.
Een pootje laten lichten kan nog steeds, maar in het dagelijks gebruik voelt de fiets strakker.
Wacht even de post van vrijdag af ;-)
Mooi, dat je verder kijkt dan alleen de snelheid! Rijcomfort zou ik willen aanvullen met bandenkeuze en de mogelijkheid van een (Ventisit) mat. Ik hoor van veel DF-rijders dat ze prima zonder zitmat fietsen, maar ik vind het een vervelende gedachte dat het niet zou passen als ik toch liever met Ventisit zou willen rijden. Het afstellen van een fiets kan inderdaad lastig zijn. Als “kleine” persoon van 1,93 cm kon ik pas na enige aanpassingen rondtrappen in de Quest van Theo (VM) en in de DF van Ymte liep ik ook aan, hoewel het zitje op dat moment wellicht nog niet was verlaagd. Een extra licht uitgevoerde carbon Quest hoeft nieuw niet meer te wegen dan 26 tot 27 kg, dan is het verschil met een DF 2-3 kg. Voor een eerlijkere vergelijking zou Dave een proefrit in de Quest van DF (VM) kunnen maken. En als ik zelf een nieuwe fiets overweeg, dan zou ik deze het liefst een aantal dagen willen huren, nadat de fiets helemaal op mijn maat is afgesteld.
typefoutje: ik bedoel natuurlijk een proefrit in de Quest van Theo (VM), ik geloof niet dat DF in een Quest rijdt….
Ik heb even in de DF van LOL-ler Marc gezeten. Het in- en uitstappen viel me niet tegen. Misschien ga ik binnenkort eens een proefritje maken om het allemaal echt te beleven.
De vergelijking Quest en DF in de tabel kan ik wel beamen, behalve de stilte van de carrosserie. De DF is door zijn stijfheid en dunne banden erg rumoerig op mijn dagelijkse stukje klinkerweg (Zwartsluis).
Een belangrijk argument voor mij was de open wielkasten zonder in te leveren op snelheid. Dat is misschien omdat ik in het verleden iets te vaak moest sleutelen aan de voorwielen en remmen.
Kleiner instapgat is een kwestie van wennen. Voordeel is dat je veel minder snel je kap/deksel nodig hebt bij regen. Kortere crancks en geen matje op de stoel is ook een kwestie van wennen. Ik zou niet meer anders willen.
Ik rij wel duidelijk sneller in mijn DF dan hiervoor in mijn (glasvezel) Quest. Maar de vergelijking blijft moeilijk. Bij een nieuwe fiets is alles weer nieuw/loopt soepel, er zitten nu iets snellere banden onder en ik rij nu meer, dus iets betere conditie. Op lange ritten merk ik duidelijk dat het optrekken minder vermoeiend is vanwege het lagere gewicht.
De wensenlijst van Dave is indrukwekkend, met deels tegenstrijdige eisen. Ik ben benieuwd wat eruit komt
Uiteindelijk willen we onze fietsen kunnen kopen zoals onze broeken, dus met twee maten: in dit geval niet een breedte- en lengtemaat maar met been en rugmaat.
Kleine verschillen in verhouding kunnen veel uitmaken. Mijn oudste zoon is bijna net zo lang als ik maar door zijn kortere rug verdwijnt hij bijna volledig in mijn Quest met extra verlaagd zitje.
Maar kniebelasting kan ook komen door schakellui rijden….
Een vrachtwagen heeft ook niet maar 5 versnellingen zoals een auto, maar gebruikt meestal 12 ( en zelfs het dubbele of driedubbele ) verzetten in stapjes van maar +/- 200 toeren. Zo kun je inmense massa’s accelereren en houd je de motor ook meer dan een miljoen kilmoeters heel. Vertaal dat naar je knieeen, het komt op hetzelfde neer.
Ik ben onmiddelijk met je eens dat een veel lichtere velomobiel prettiger en minder complex zal rijden. Maar het kan wel, en jullie zijn mensen met (kampeer)lading dus zullen altijd meer gewicht hebben al rijdt je de allerlichtste velomobiel. Als je beladen bent als een vrachtwagen ( bij wijze van spreken lol ) zul je moeten schakelen als een vrachtwagen. En het komt dan mooi uit de je maarliefst een bereik van 27 versnellingen hebt. ( of zelfs 30 )
Jullie hebben vast ook gelezen dat de DF een groot deel van de “zeilwerking” van een Quest moet missen vanwege de veel smallere en dus minder uitgesproken druppelvorm. Dat moet betekenen dat bij sommige vormen van wind schuin voor of opzij de DF niet nadrukkelijker sneller zal zijn. Dat betkend niet dat de DF in absolute zin niet sneller is. Maar niet altijd.
Heeft Dave al eens proefgereden in een carbon Strada ? Die halen zeker ook de 40 km/u in de polder. Dat is mij immers (bijna=39.nogwat) ook gelukt in een glasvezel Strada op een CV uurswedstrijd en zo sportief ben ik niet. Bovendien kun je net zo gemakkelijk pieksnelheden van boven de 50 rijden als een Quest. En een Strada biedt wat de Quest biedt aan bagageruimte PLUS veel meer wendbaarheid. En in carbon vorm de gewenste lichte acceleratie.
Ja weinig sexy en blingbling waarschijnlijk zo’n Strada in verhouding tot “neusje van de zalm” DF maar wel een erg solide keus als je weet wat je eisen zijn en daar geen grote consessies aan wilt doen.
Hoi Belle,
Ik ga helemaal mee met Arjan, het zou kunnen dat de ideale fiets voor Dave momenteel al in Dronten staat, er is een carbon Strada op voorraad momenteel. Voldoet niet aan alle gestelde eisen, maar zou wel eens het beste compromis kunnen zijn. Als er dan i.p.v. “normale” 170 mm cranks kortere gemonteerd worden, trek je makkelijker op en spaar je de knietjes.
Lijkt mij de moeite van het overwegen waard.
Succes met de zoektocht naar het ideaal!
Groeten, Adri.
Een glasvezel quest zit waarschijnlijk boven de 35 kg, afhankelijk van het exacte bouwjaar (ze zijn lichter geworden). Mijn fiets, met inmiddels wat onvrijwillige extra matjes en verflaagjes komt op bijna 42 kg. Een mooi getal, maar wel vrij zwaar (framenummer Q445).
Korte cranks is een complex verhaal. Als je het goed doet zorg je ook voor kleinere voorbladen, anders ben je alleen maar je knieën aan het slopen. Korter trekt niet zozeer makkelijker op, de buighoek van je knieën wordt anders, en dat merk je vooral bij het doorrijden. Voor het optrekken geldt vooral: goed schakelen.
Mooi, nog iemand die grondig proef rijdt om de voor hem/haar ideale velomobiel te vinden. Je merkt meteen dat de eisen en ervaringen anders zijn, naargelang de rijomstandigheden. Ik ben benieuwd waar jullie uit zullen komen.