Het wereldkampioenschap ligfietsen werd afgelopen weekend op de prachtige wedstrijdbaan van Sportpark Sloten gehouden. Een geasfalteerde baan van 2,5 kilometer lengte in een groene omgeving met acht bochten en een heuvel. Tegelijkertijd werd het ligfietsfeest Cycle Vision gehouden, tevens clubtreffen van de NVHPV. Beste lezer, ga er lekker voor zitten want er was zoveel te doen en te beleven in Amsterdam Nieuw-Sloten, dat dit een lang verhaal wordt.
De bochten in de baan waren genummerd. Dave en ik stonden zondags een tijdje bij Sjoerd die de baan bij bocht ‘Golf’ op dat moment bewaakte. Mensen van de organisatie waren uitgerust met portofoon en dat leverde boeiende informatie op wat er elders op de baan gebeurde. Zij controleerden of de wedstrijdrijders zich wel aan de regels hielden: niet achter iemand blijven hangen en links rijden, tenzij je aan het inhalen bent. De vrijwilligers herkenbaar aan hun neongele shirts hadden het dit weekend erg druk!
Ongelukken
Op zaterdag was Bernard Böhler uit deze bocht gevlogen en een paar keer over de kop geslagen. Hij hield er een arm uit de kom aan over en een doktersadvies om een week niet te fietsen. Aan zijn fiets konden we geen oorzaak ontdekken voor de crash. Als je ziet wat voor een inhaalmanoeuvres (zie vanaf 4’59”) er soms worden uitgehaald in het heetst van de strijd, is het een wonder dat er niet veel meer ongelukken zijn gebeurd. Wel is onder andere Uli Bentlage nog gevallen, na anderhalf uur in de drieuursrace, na aangetikt te zijn door een andere fietser in bocht ‘Hotel’. Hij liep diverse schaafwonden op en een kapotte fietsbroek.
Eén van de wedstrijden was op de binnenbaan van het overdekte Velodrome Amsterdam. Zo’n houten baan met steile bochten. Hier werd de 200 meter vliegende start verreden. De snelste van vijf ronden telde voor het resultaat. Ymte deed een tweede poging, dit moest van zijn ‘coach’ Swannette, die zelf dit weekend niet meereed. Zoon Pieter deed mee aan de wedstrijden in een crèmewitte DF met aquablauwe racekap. Ymte’s tweede poging had een verbetering opgeleverd in het derde cijfer achter de komma.
Ook op de binnenbaan kwamen een aantal valpartijen voor. Ian Squires uit Groot-Brittannië ging met zijn tweewielige velomobiel Bream onderuit op de baan. Omstanders hielpen hem uit zijn fiets. Eenmaal uit de fiets kon hij alweer lachen. Steffen Schönfelder ging over de kop met zijn trike nadat hij in de steile bocht zijwaarts uit zijn stoeltje was gevallen. De zijsteunen die hij had gemonteerd voldeden niet. Het zag er allemaal ernstiger uit dan het was. Hij kwam er gelukkig vanaf met slechts wat schaafwonden en een gat in zijn shirt.
Eén van de leukste wedstrijdonderdelen vond ik het stuurcriterium waarbij een parcours met hindernissen afgelegd moest worden. Ik denk dat ik wedstrijden met een massale start het leukste vind, het is dan duidelijker wie er op kop ligt dan wanneer de rijders na elkaar moeten starten.
De uitslagen van het wereldkampioenschap ligfietsen zijn te vinden op de oude website van de NVHPV. Maar neem ze met een korreltje zout. Matthias König, der Weltmeister, ontbrak bijvoorbeeld in eerste instantie in de resultaten. Hij had transponder nummer 14. De uitslag was tijdens het WK live te volgen op het Duitse Velomobilforum, op de pagina zie je nu nog de resultaten van de zesuurswedstrijd. Hier zie je dat Matthias 15e is geworden, een knappe prestatie als je weet dat hij op een open ligfiets racet. In de categorie ongestoomlijnd werd hij tweede tijdens de zesuurs. In de top-10 staan alleen velomobielen en de snelste velomobiel, van Stephen Slade, had twee wielen.
Heenweg
We konden vrijdag niet goed op gang komen en arriveerden vrijdagavond net voor het eten op Sportpark Sloten. Er waren al aardig wat tentjes opgezet. We hadden drie uurtjes gefietst. Ik had een mooie toeristische route gemaakt die ons onder Amsterdam doorleidde door Driemond, Ouderkerk aan de Amstel en het Amsterdamse Bos. Een prachtige fietstocht door weilanden en langs water. Op een gegeven moment moesten we een weg oversteken maar het fietspad maakte direct aan de overkant een bocht van negentig graden. Ik besloot door de smalle berm te steken zodat ik sneller over kon steken met een ruimere bocht. Dave volgde en pakte de berm net op een andere plek en lag in één keer op zijn kant. We zijn verbaasd hoe makkelijk dit gebeurde. Er was geen diepe kuil of iets dergelijks te zien. Niet eerder lag een van ons om. Schade is er gelukkig niet: de fiets belandde op zijn kant in de zachte berm. Later hoordden we dat Cees uit Noord-Holland op de heenweg ook omgekiept was. Dit moest natuurlijk gebeuren op weg naar de Cycle Vision waar het eerste productiemodel van de vierwielige QuattroVelo werd gepresenteerd.
Onderweg door Amsterdam-Zuidoost
In Amsterdam-Zuidoost zijn veel mooie fietspaden, vier velomobielen zouden er naast elkaar kunnen rijden. Helaas heeft de schooljeugd dit ook door: in plaats van met zijn drieën naast elkaar, fietsen ze hier met zijn vijfen naast elkaar en heb je nog steeds last van tegenliggers op jouw weghelft. Conclusie: tweebaans fietspaden werken niet, hoe breed ze ook zijn (eenbaans ook niet want dan heb je last van spookrijdende fietsers).
Regen
Bij aankomst zetten we snel nog de tent op voor het avondeten en dat was maar goed ook want tijdens het eten begon het te regenen. Geen kwestie van geluk want wij hanteren als huisregel dat we bij aankomst altijd direct de tent opzetten als het droog is. Bedden er meteen in zodat het dons van de slaapzak kan uitzetten en zijn isolatiewaarde weer terugkrijgt. Regen is overigens geen probleem op Sportpark Sloten: de kantine is groot en de bar bleef vrijdagavond open tot 02.30 uur. Zaterdag sloot de bar om 24.00 uur en daar waren we de uitbater dankbaar voor want ’s ochtends was er om half acht alweer ontbijt en begon de eerste wedstrijd, de snelste ronde, een uur later. Regen was er genoeg maar het drukte de pret niet. Wel hadden veel mensen zondags slecht geslapen door het onweer en de wolkbreuk die het vergezelde. Het campingveld veranderde in een drasland maar iedereen hield het voor zover ik weet droog, ook de budget tentjes.
Er was vrijdagavond Chinees gehaald door de organisatie en dat smaakte goed. Op zaterdagavond was er pasta met keuze uit twee sauzen en een uitgebreid dessert met onder andere taart en chocolademousse. Veel mensen deden mee aan de gezamelijke maaltijden. Wij ook, omdat we het een gezellig moment vinden om andere ligfietsers te ontmoeten en te kletsen.
Social Media Meeting
Op zondag zou Paul van Mooi Geel Is Niet Lelijk naar Nieuw-Sloten komen en er was online afgesproken dat de bloggers en Twitteraars elkaar om 12.00 uur in de kantine zouden ontmoeten. Vorig jaar was er al een poging gedaan om een Meet The Bloggers te organiseren en hadden sommige bloggers T-shirts laten ontwerpen. Maar net zoals vorig jaar werd het weer een zooitje. Op zaterdag werd omgeroepen dat de meeting, die pas de volgende dag zou plaatsvinden, nu plaatsvond. Nietsvermoedend stond ik in de kantine en werd ik aangesproken door Erik, die ik volg op Twitter. Op zondag waren behalve Paul ook Cor, Hans, Arjen en Wim er (tevens links naar hun Cycle Vision-verslagen, indien gepubliceerd). Maar nu waren de ‘fans’ verdwaald. De club LOL bleef liever lekker buiten zitten. Wilco was er alleen even op zaterdag, op zijn verjaardag.
Lezingen
Naast ontmoetingen, maaltijden en wedstrijden waren er dit jaar ook weer lezingen tijdens Cycle Vision. NVHPV-voorzitter en wetenschapper Kees van M. trapte op zaterdag af met een lezing over sporten en voeding. Daar miste ik het begin van omdat ik de finish van het stuurcriterium wilde zien. Ik kreeg nog mee dat als je trek had in chocolade, dat je lichaam waarschijnlijk vraagt om magnesium en dat het OK is om het dan te eten.
Harry Lieben van Sinner Bikes presenteerde de HILGO, de opvolger van de Mango (werknaam Exclusive), die vanaf de herfst dit jaar verkrijgbaar is. Het is mogelijk wielen tot 44 milimeter breed te plaatsen en met een omtrek van 406 of 451 in de HILGO. Bij het ontwerp is gekeken naar de aerodynamica van zweefvliegtuigen om de gevoeligheid voor zijwind te minimaliseren. De opening wordt langer zodat in- en uitstappen makkelijker wordt. Verder krijgt de fiets een luchtinlaat en geen voetengaten, net zoals de DF. De fiets zal geen kettingbuizen hebben, volgens Harry belanden die te vaak op plekken waar ze niet horen wat trammelant veroorzaakt.
De HILGO wordt met een breedte van 71 centimeter compacter dan de Mango. Het streven is dat de velomobiel achterin een driedeurs auto past. Ter bescherming van de fietser tijdens botsingen krijgt de HILGO voorin een kreukelzone van aluminium. Naast de stoelen komen ingebouwde dozen, ter bescherming van de fietser maar hierin kunnen ook spullen droog in opgeborgen worden en tevens fungeren ze als elleboogsteunen. De fiets zal beter remmen omdat er maar één bocht in de remlijn zit in plaats van drie. Er is niet gekozen voor schijfremmen want die vindt Harry maar niets. Om de voorderailleur te kunnen schakelen moet je terugtrappen, dit vergemakkelijkt het terugschakelen als je de heuvel opgaat.
Tip voor toekomstige HILGO-rijders: met een hor voorkom je dat je insecten binnenkrijgt via je luchtinlaat.
Allert van Velomobiel.nl presenteerde de nieuwe vierwielige velomobiel QuattroVelo en beantwoordde de vele vragen uit de zaal. Eén van de vragen kwam van voormalig collega Ymte, nu van InterCityBike, de fabrikant van de wielkastloze DF. Hij vroeg Allert waarom de QuattroVelo gesloten wielkasten had. Allert glimlachte en zei: “om dezelfde reden waarom jij je wielkasten dichtplakt tijdens wedstrijden.” Allert ging in op de vele designkeuzes bij het ontwerpen van de QuattroVelo en gaf er blijk van ook goed te hebben gekeken naar de ontwerpen van auto’s. Op Eva’s YouTube-kanaal zijn filmpjes te bekijken over het rolcentrum van de Quest, Citroën Dyane en QuattroVelo. Deze werden ook getoond tijdens de presentatie.
Verschillende kappen
De koplampen van de QuattroVelo staan wijder uit elkaar dan bij eerdere modellen. Allert: “Bij één koplamp denkt een automobilist aan een fiets. Ziet hij er twee verder uit elkaar staan, dan zal hij meer ruimte maken voor de velomobiel, omdat het afwijkt van wat hij gewend is. Instinctief doet het denken aan een motorfiets of auto.” Voor de nieuwe velomobiel zijn verschillende kappen verkrijgbaar, onder andere een model met raampjes voor als je een kind achterin wilt meenemen. De kappen kunnen gewisseld worden. De optionele Schlumpf Mountain Drive verandert het bereik* van de versnelling van 300 naar 800 procent. De fiets heeft tweewielaandrijving. De carrosserie snoert in tussen de voor- en achterwielen. Deels omdat Allert het mooier vond maar ook om het resoneren van een groot glad oppervlakte te voorkomen.
Op zondag waren er lezingen over de ontwikkeling van de roeifiets, die dit jaar dertig jaar bestaat. Ontwerper Derk T. was wereldkampioen windsurfen van 1974 tot ’78. Het was prachtig om te zien hoe allerlei onderdelen van surfplanken in de eerste roeifiets zat verwerkt. Omdat hij vroeger ook zijn eigen zeilen maakten, waren de eerste roeifietsen voorzien van een stroomlijntent dat sterk doet denken aan een surfzeil. De historie van de roeifiets is te bekijken op zijn site. Eén van zijn eerste zelfgebouwde ligfietsen was geschikt voor het vervoeren van een surfplank. Interessante wetenswaardigheden waren verder dat mensen met één been kunnen roeifietsen. Ook zijn er roeitrike’s gebouwd voor gehandicapten.
Derk T, ontwerper van de Thys roeifietsen
WC HPV 2017
Heike B. gaf een presentatie over het wereldkampioenschap ligfietsen 2017 in Mannheim. Deze wordt gehouden op de Augustaanlage. De organisatie combineert het WK het met de viering van het tweehonderdjarige bestaan van de fiets in. In 1817 werd de Draisine ontworpen door een Duitser. Deze spoorfiets wordt beschouwd als de eerste fiets. Meer infomatie over het WK in Mannheim is te vinden op de websites Monnem Bike (Monnem is dialect voor Mannheim) en HPV.org.
Milan V. gaf een presentatie over de ontwerpkeuzes voor de Velox 6 door Human Power Team Delft. Dit samenwerkingsverband tussen de TU Delft en de VU Amsterdam hoopt dit jaar het snelheidsrecord van 139,45 kilometer per uur weer in Nederlandse handen te krijgen tijdens de World Human Powered Speed Challenge. Op dit moment is het team hard aan het trainen voor de wedstrijd in Battle Mountain van 12 tot en met 17 september. Ellen van V, zelf een snelheidsduivel op twee wielen, vroeg aan de student waarom de rijders niet meedoen aan de wedstrijden op het WK. Het leek even of Milan het hoorde donderen in de Nevada-woestijn. Na enige verwarring over de vraag werd duidelijk dat er heel specifiek wordt getraind voor de recordpoging, die op één lange rechte weg verreden wordt.
Zichtbaarheid velomobiel
De laatste lezing werd gegeven door Paulus den B, de eigenaar van Quesjer, een velomobiel met een ontwerp van Escher (tegenwoordig zwart-wit). Deze zeer interessante lezing werd helaas vele malen verstoord door continu binnenkomend publiek en een piepende deur. Oproep aan de organisatie: vijf minuten na aanvang van een lezing graag de deur voortaan op slot. Paulus had het over de zichtbaarheid van de velomobiel. Of beter gezegd: waarom deze soms onzichtbaar lijkt. Het blijkt dat mensen filteren wat ze zien. Paulus had ter illustratie hiervan dit uiterst vermakelijke en informatieve filmpje:
Tips om te voorkomen dat automobilisten je niet zien had Paulus ook: zorg voor een contrastrijk ontwerp en reflectie op je fiets, maak geluid, gebruik bijvoorbeeld je stem en rij zoveel mogelijk op de rijbaan, omdat je dan met je velomobiel in de zichtlijn van automobilisten zit. Hij had het over de principes van Sorry Mate, I Didn’t See You (SMIDSY) en Somebody Else’s Problem waarbij mensen zich distantiëren van een probleem. Hij legde ook uit waarom een vlaggetje niet helpt: het geeft een enorme weerstand, zwaait gevaarlijk heen-en-weer en creëert lawaai. Paulus heeft ook meegemaakt dat mensen tegen hem zeiden dat er een vlaggetje op zijn fiets moest terwijl er een op zat. Verder associëren mensen een vlaggetje met een kind en een veel lagere snelheid.
Fietsen bewonderen
Behalve wedstrijden kijken is het vooral fietsen bewonderen en gezellig kletsen met andere ligfietsers. Tussendoor werd er ook nog een ledenvergadering gehouden van de NVHPV waarbij ik de notulen maakte. Het ging over de jaarafrekening 2015 en bestuurswisselingen. Hier de overige foto’s van het WK Ligfietsen 2016 en Cycle Vision…
Paulus in de praktijk
Na de lezingen en vlak voor het einde van de zesuurswedstrijd vertrokken wij weer naar Almere. Met prachtig weer fietsten wij door een prachtig landschap met weilanden en water. De volgende dag zou namelijk niet alleen de wekker weer gaan om 5:40 uur maar zou ik ook startten op een nieuwe afdeling na de afronding van een project van ruim een halfjaar. We waren niet de enigen die de volgende dag weer aan de slag moesten: het kampeerveld begon al aardig leeg te raken. Hierdoor hebben veel mensen, net als wij, de prijsuitreiking helaas moeten missen.
Op de terugweg kon ik Paulus zijn tips meteen met een eigen draai in de praktijk brengen: drie naast elkaar rijdende vutters op e-bikes (de trouwe lezer weet: dit zijn mijn favoriete medeweggebruikers…) bleven mij tegemoet rijden op mijn weghelft, waardoor ik in moest houden. Ik besloot hun probleem te worden door op hun weghelft te gaan rijden. Door het afwijkende gedrag werd ik opgemerkt én hun probleem, met als resultaat dat ze aan de kant gingen.
*) bereik is de kleinste en grootste afstand die je per pedaalomwenteling kunt afleggen, dus het verschil in gereden meters tussen de hoogste en de laagste versnelling.
Kampeerwijzer 
Even een correctie: “Om de fiets (Hilgo) te kunnen schakelen moet je terugtrappen”. Dat klopt niet helemaal Belle. Alleen de voorbladen schakel je namelijk door terug te trappen. De cassette achter schakel je op de gebruikelijke manier, want het kost echt teveel tijd om al die kleine stapjes de traprichting te moeten wisselen.
Bedankt voor je correctie Harry.
Dag Belle, Allert betoogde dat bij de snelheid die hij wil rijden (30 hooguit 40 km/h) de stroomlijn van de carrosserie niet zo belangrijk is. In deze redenering zouden open wielkasten logisch zijn voor een fiets die vooral praktisch wil zijn.
De wielkappen op de df zijn er alleen voor de race waar de snelheden tussen de 50 en 60 km/h liggen. Dan weegt stroomlijn veel zwaarder, na de race gaan ze er (bij mij) gelijk weer af. Groeten Ymte
mijn complimenten! het beslist meest complete verslag van CV2016. ik kan de editie 2017 overslaan op voorwaarde dat je dit kunststukje volgend jaar herhaalt ;-)
Ik beloof niks dus volgend jaar gewoon je tentje mee Paul! Vrijdagavond heen fietsen en zondagavond terug.
prachtig verslag!
bedankt belle, leuk verslag!!
ik ga volgende week misschien nog even een langere rit maken
met de q4, vind em erg mooi!!!
Hoi Belle,
Mooi verhaal, dank je. Ik ga zeker proberen er volgend jaar zelf bij te zijn.
Groet
Erwin en Tante Lies
Volgend jaar is het WK in Mannheim, Duitsland. Stukje verder fietsen dan dit jaar. Ben ook benieuwd of we dan kunnen kamperen.
@kantelen Quest.
Rode of blauwe veren ?
De blauwe zijn de slappe veren, waardoor de body meer rolt, en de fiets dus makkelijker kantelt. Veren omwisselen voor stijvere exemplaren is zo gedaan, en je fiets gaat hierdoor echt veel beter rijden . Kost slechts een paar tientjes.
Groet Rudolf
Bedankt voorje tip, ik zal het aan Dave doorgeven.
Mooi verslag, Belle. Jammer dat ik er niet bij kon zijn.
Fijn verslag. Helaas lukte het me niet er dit jaar bij te zijn maar dit compenseert dat gelukkig weer wat.
Hoi Belle,
Bedankt voor je mooie verslag, je aanmoedigingen tijdens de wedstrijden, de heerlijke discussies en natuurlijk ook het grondig notuleren van de ledenvergadering! Ik zou zeggen: neem nog een extra stukje pure chocola :)