Uli B. had na afloop van de wedstrijden tijdens de barbecue in de tuin van zijn moeder een verassing: dit was de laatste Rütenbrocker Radsporttag. Volgend jaar verhuist het evenement naar Racepark Meppen. Het was dus de laatste keer dat de ligfietsers en vrijwilligers barbecueden en kampeerden bij ‘de B’s’ in de tuin.
In verband met het kunnen uitrijden van de brandweer is enige jaren geleden de Rütenbrocker Radsporttag verhuisd van het dorp naar een parcours over landbouwwegen aan de andere kant van het Haren-Rütenbrock Kanal. Het wegdek werd steeds slechter en de bochten moeilijk te nemen (als je als baancommissaris de hoek bewaakt hoor je bij de eerste ronde de ligfietsers gillen). Omdat het evenement niet meer in het dorp gehouden werd, liep het aantal toeschouwers terug. Dit jaar was een dieptepunt wat betreft het aantal wielrenners dat zich had ingeschreven. Wel waren er in totaal 40 wedstrijddeelnemers, zes meer dan vorig jaar. Ook de belangstelling voor cSc Langenfeld, waar ook een ligfietswedstrijd werd gehouden, loopt terug door een gelijktijdig gehouden evenement en er zijn nu ideeën om deze evenementen te gaan combineren in Meppen. Het wordt een tweedaags gebeuren, op 12 en 13 augustus 2017.
BeND-wedstrijden
Op zaterdag werden er in Rütenbrock vijf wedstrijden gereden die meetellen voor de BeND-competitie, ligfietswedstrijden die gehouden worden in België en Nederland, Duitsland:
- Snelle ronde
- Kinderen en jeugd
- Eénuurs
- Wielrennen (Stadtmeiksterschaft)
- Tien ronden
Pieter S, zoon van Ymte S, rijdt als enige alle wedstrijden. In de wielerwedstrijd rijdt hij alle ronden in een kopgroep met drie volwassen wielrenners. Hij eindigt uiteindelijk in de sprint als vierde. Pieter S. is dertien. We zullen nog veel van hem horen. Wat verder opviel is dat ‘der Weltmeister’ Matthias K. alle ronden in het kielzog van een velomobiel weet te blijven rijden (de man rijdt op een open tweewieler). Ymte S. had wat problemen met de bochten en kwam meerdere keren in het groen terecht. De strakste bochten maakt Daniel F. Hij won dan ook de tien ronden en de éénuurswedstrijd. Beide wedstrijden reed hij gemiddeld 48,3 kilometer per uur. Alleen in de snelle ronde moest hij Max W. voor zich dulden. Matthias K. wordt in die wedstrijd derde, vóór Ymte S. De uitslagen van de ligfietswedstrijden zijn te vinden op DropLimits.
’s Avonds geeft Daniel F. na de barbecue een workshop carbon lamineren met behulp van bier (was niet geheel de planning maar het hardde nog aardig uit). Waarschijnlijk is bier dus het geheim waarom Daniels DF maar 17 kilogram weegt (als je het ding oppakt lijkt het van papier gemaakt). Verder is er een springkussen voor de kinderen. IJsjes. Een koelwagen met bier en fris. Alles was weer prima geregeld door de familie B. te R. Het is weer gezellig als vanouds.
Daniel geeft een workshop ‘carbon lamineren met bier’
Recherche
Op zondagochtend vertelt Peter C. te A. tijdens het ontbijt met Duitse bolletjes dat de recherche hem op het spoor was gekomen ‘dankzij’ dit blog. Peter, onwetend van het feit dat er in België wél een maximum snelheid voor fietsers bestaat, was met zijn grijze DF 21 keer geflitst op een plaats waar je ‘maar’ 70 mocht rijden. De boetes in België zijn voor fietsers net zo stevig als die voor automobilisten. Via de Parijs-Brest-Parijs-sticker op zijn fiets en de informatie op Kampeerwijzer wist de recherche de man aan het voertuig te koppelen. We hopen dat de Belgische recherche veel plezier heeft gehad tijdens het lezen van dit blog en we zijn blij dat er een hardnekkige snelheidsfietser is beboet in plaats van dat men heeft gespeurd naar bijvoorbeeld terroristen of pedofielen met ontvoerde meisjes in hun kelder. Voortaan lees je dus nog alleen initialen op dit blog.
Velomobielspieren gereanimeerd
Op de heenweg hadden we onze route naar Rütenbrock in tweeën geknipt, met een overnachting op een mini-camping in de buurt van Steenwijk die het dichtste bij het half-way point lag. Het eerste deel van het jaar hebben we vooral gewandeld om te trainen voor onze vakantie in Schotland en maar weinig gefietst. Vorig weekend kwamen we zaterdagnacht terug uit Schotland en reden we zondags een ritje van 63 kilometer. We wilden langer trainen maar vanwege het mooie zomerweer waren er zoveel fietsers te vinden op de paden dat we besloten de geplande route te verlaten en af te steken via de boerenwegen van Flevoland.
De weg heen hadden we tegenwind en het leek wel continu vals plat. Het ging niet hard, met snelheden tussen de 25-28 kilometer per uur. We wilden niet geblesseerd raken en hadden ons al voorgenomen het rustig aan te doen. Onze knieën zijn de Ben Nevis nog niet vergeten. In Drenthe schiet het sowieso niet op, veel klinkers en rottige bochtjes in fietspaden die om de vijftig meter of aan de linker- of aan de rechterkant van de weg liggen en dan met haakse bochten, omlijnd door stoepband, zodat je meerdere keren moet steken met je velomobiel om de weg te kunnen oversteken. Hopelijk gaat de nieuwe fietsrouteplanner BRouter-Web, die een optie ‘velomobil schnell’ kent, hier de volgende keer verbetering in brengen. Een tip die we kregen van George K.
Omdat je niet lekker kunt fietsen in Drenthe staan boerderijtjes te lang te koop
Rijbaan
Zondagochtend dreigde er regen en braken de meesten de tent snel af. Wij hadden door de weersverwachting geen zin om nog een tussenstop te maken en wilden in één ruk naar huis. Het plan was om te kijken hoe ver we kwamen. Het ging heel lekker, het valse plat werkte nu met ons mee en er was nauwelijks wind. We fietsten nu steeds 33-38 kilometer per uur. De velomobielspieren waren gereanimeerd. De fietspaden in Drenthe lieten we links en rechts liggen zolang de rijbaan niet verboden was voor fietsers: het wegdek voor auto’s is vaak beter (geen stoeptegels), de bochten beter voor onze snelheid en je hebt geen oponthoud meer door rare bochtjes, naast elkaar fietsende dove e-bikers en wandelaars. Uit een proef vorig jaar, waarbij Dave P. in Duitsland het fietspad nam en ik de rijbaan, bleek dat het via de rijbaan zóveel sneller gaat dat ik hem na een kwartier belde om te vragen of hij misschien een lekke band had gekregen.
We kwamen door dit dorpje maar ontvingen geen 200 euro
Als we de Ketelbrug over zijn en in onze Flevopolder zijn gearriveerd, zijn we even trots op onszelf dat we het gaan halen, in één ruk naar huis, 170 kilometer. Dan zien we de groene Quest van Piet A. op zijn kant liggen bij Windmolenpark Irene Vorrink. Hij heeft onderweg veel regen gehad en staat voor de derde keer zijn band te plakken (met Shredda’s vraag je erom dus we hadden geen medelijden). Wij hadden tot dan toe alleen nog maar een beetje motregen gehad, wat wel lekker verkoelend was. Piet had het 30-jarige jubileumfeestje van Thys Rowingbikes bezocht. Zijn roeifiets was door iemand meegenomen. Piet was nu onderweg van Middelburg naar Groningen (350 kilometer). Na het afscheid vervolgden wij nederig onze laatste veertig kilometer.
Lekke band
Verderop valt ons op dat er op de IJsselmeerdijk wel heel veel kleine steentjes liggen, geen wonder dat Piet A. lekreed. Dave P. begint steeds meer op mij uit te lopen. Via de walkie-talkie laat ik weten dat ik een bio break wil houden bij de Flevo Marina, de thuishaven van onze vroegere zeilboot. Vlak voor de marina begint het te plensen. Dave is op het parkeerterrein volledig onder zijn dek verdwenen, ik parkeer mijn fiets onder een afdakje. Als ik uitstap zie ik dat niet vermoeidheid de reden was dat ik de fiets niet meer boven de 30 hield: de achterband staat volledig plat. Ik wissel de binnenband, geen zin meer om te plakken, maar kan geen oorzaak vinden in de buitenband.
Lekke band oppompen
In Lelystad gaat het bijna mis. Een oude man verkleed als wielrenner vindt zijn fietscomputer interessanter dan het overige verkeer. Bijna knalt hij op de linker weghelft in een onoverzichtelijke bocht op de neus van de Nimbus 2000. Het gaat maar net goed. Een ijselijke gil van mijn kant redt mijn fiets.
Nog maar tien kilometer van huis loopt de snelheid weer terug en kan ik maar niet de juiste versnelling vinden. Ik roep ik over de portofoon dat “er suiker in moet”. Als ik uitstap zie ik dat mijn band weer zacht is. Dave haalt met tegenzin zijn grote pomp weer uit de fiets, we zijn toch alweer bijna thuis? Als ik de fietspomp aansluit zie ik dat de druk nul bar is. Als de band is opgepompt ga ik er weer met 35 kilometer per uur vandoor, nu een race tegen de leeglopende band. Thuis gaan we wel plakken.
Kampeerwijzer 
Jammer dat het de laatste keer Rütenbrock was. Het was een gezellig gebeuren en dan kampeerde ik niet eens mee. Dit jaar was ik er dit jaar niet bij omdat ik al een bezoek per fiets aan een vriend in Keulen gepland had staan.
Leuk om op zo’n toevallige manier kennis te maken Belle en Dave! ik had op dat moment 2 lekke voorbanden tegelijkertijd. Toen ik bijna thuis was nog een lekke voorband, waarmee ik net thuis kon komen. Ik had aanvankelijk bijzonder weinig lekken met de Shredda’s, maar na de wissel met nieuwe banden wel erg vaak. Mijn Shredda’s zijn bijna op en ik ga er nieuwe omleggen, hopelijk gaat het dan beter. Maar wat rijden ze heerlijk, gewoon op 4,5 bar en de Almotion achter op 4 bar. Het loopt heel licht en comfortabel. Wie een waardige vervanger weet voor de Shredda’s (muv de F-Lite) mag het zeggen.
Of ik weer terug ben in Rütenbrock. Heerlijk om te lezen.
Wat een uitgebreid verslag.
Brouter was voor mij geen succes toen ik die planner gebruikte voor het Belgische deel van de rit van Dronten naar Gent, maar dat kan natuurlijk ook liggen aan het bedroevend kleine aantal goede (fiets-)wegen in ons landje. Enne: kort nadat ik vol lof was over Shredda’s die na 4500 km nog geen lek hadden, had ik er ook van. Gelukkig maar één keertje.
En dan heb ik nog de buizerd met een rat in zijn klauwen en de ooievaars weggelaten uit het verslag!
Morgen fietsen we met LOL in Nederland en België een middels brouter geplande (profiel velomobil-schnell) route van 400km. Ben benieuwd hoe die routering bevalt…
Ik ook, ben benieuwd naar jullie ervaring ermee.
Ik vond het een prima brouter-route, op 2 foutjes na, bijv. een stukje Marsdijk met verhard karrenspoor bij Lienden, ten oosten van de N233. Misschien staat daarvan verkeerde data in OSM. Op een afstand van 400km niet slecht. In België waren het veelal doorgaande wegen, snel met de velomobiel maar door autodrukte niet altijd prettig. Ach ja, in België kan de fietsinfrastructuur en -padkwaliteit sowieso nog een stuk beter…
Bedankt voor het delen! Ik ga BRouter gebruiken voor de route naar Oldenburg (D).